Αυτή η φράση γεννά το ερώτημα: "Λοιπόν, τι είδους κρυογονικό φιαλίδιο είναι αυτό εάν δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε υγρό άζωτο;"
Δεν έχει περάσει ούτε μια εβδομάδα που να μην μας ζητηθεί να εξηγήσουμε αυτήν τη φαινομενικά περίεργη δήλωση αποποίησης ευθύνης που εμφανίζεται σε κάθε σελίδα προϊόντος κρυοβιαλισμού, ανεξάρτητα από τον κατασκευαστή, ανεξαρτήτως όγκου και ανεξάρτητα από το εάν πρόκειται για κρυοβιάλη εσωτερικής ή εξωτερικής κλωστής.
Η απάντηση είναι: Αυτό είναι θέμα ευθύνης και όχι ζήτημα ποιότητας του κρυοβιαλίου.
Ας εξηγήσουμε.
Όπως οι περισσότεροι ανθεκτικοί εργαστηριακοί σωλήνες, τα κρυοφιαλίδια είναι κατασκευασμένα από σταθερό στη θερμοκρασία πολυπροπυλένιο.
Το πάχος του πολυπροπυλενίου καθορίζει το ασφαλές εύρος θερμοκρασίας.
Οι περισσότεροι κωνικοί σωλήνες 15mL και 50mL έχουν λεπτά τοιχώματα που περιορίζουν τη λειτουργική χρήση τους σε θερμοκρασίες όχι χαμηλότερες από -86 έως -90 Κελσίου.
Τα λεπτά τοιχώματα εξηγούν επίσης γιατί οι κωνικοί σωλήνες των 15 mL και 50 mL δεν συνιστώνται για περιστροφή με ταχύτητες από 15.000 xg, καθώς το πλαστικό είναι επιρρεπές σε σχίσιμο και ρωγμή εάν λειτουργήσει πέρα από αυτό το όριο.
Τα κρυογονικά φιαλίδια κατασκευάζονται από ένα παχύτερο πολυπροπυλένιο που τους επιτρέπει να συγκρατούνται σε πολύ χαμηλότερες θερμοκρασίες και να περιστρέφονται σε φυγόκεντρο σε ταχύτητες άνω των 25.000 xg ή περισσότερο.
Το πρόβλημα έγκειται στο στεγανοποιητικό πώμα που χρησιμοποιείται για τη στερέωση του κρυοβιαλιδίου.
Για να προστατεύει σωστά ένα κρυοβιαλικό το δείγμα ιστού, κυττάρου ή ιού που περιέχει, το καπάκι πρέπει να βιδωθεί εντελώς και να σχηματίσει μια στεγανή σφράγιση.
Το παραμικρό κενό θα επιτρέψει την εξάτμιση και τον κίνδυνο μόλυνσης.
Καταβάλλονται επίπονες προσπάθειες από τους κατασκευαστές κρυοβιαλών για την παραγωγή υψηλής ποιότητας σφράγισης που μπορεί να περιλαμβάνει δακτύλιο ο-δακτύλιος πυριτίου και/ή παχύ σπείρωμα για το βίδωμα του καλύμματος πλήρως προς τα κάτω.
Αυτή είναι η έκταση που μπορεί να προσφέρει ένας κατασκευαστής κρυοβιαλών.
Τελικά η επιτυχία ή η αποτυχία του κρυοβιαλίου να διατηρήσει ένα δείγμα πτώσης στον τεχνικό του εργαστηρίου για να διασφαλιστεί ότι έχει γίνει καλή σφράγιση.
Εάν η σφράγιση είναι κακή και ακόμη και σε περιπτώσεις όπου το πώμα έχει κλείσει σωστά, το υγρό άζωτο μπορεί να εισχωρήσει στο κρυοβιαλείο όταν βυθιστεί σε υγρό άζωτο υγρής φάσης.
Εάν το δείγμα αποψυχθεί πολύ γρήγορα, το υγρό άζωτο θα διασταλεί γρήγορα και θα προκαλέσει την έκρηξη του συμπιεσμένου περιεχομένου και θα στείλει πλαστικά θραύσματα στα χέρια και στο πρόσωπο οποιουδήποτε ατυχή να βρεθεί κοντά.
Επομένως, με σπάνιες εξαιρέσεις, οι κατασκευαστές κρυοβιαλών απαιτούν από τους διανομείς τους να επιδεικνύουν με τόλμη την αποποίηση ευθύνης να μην χρησιμοποιούν τα κρυοφιαλίδια τους εκτός από την αέρια φάση του υγρού αζώτου (περίπου -180 έως -186 C).
Μπορείτε ακόμα να αναβοσβήσετε γρήγορα τα περιεχόμενα παγώματος σε ένα κρυοφιαλίδιο βυθίζοντάς το μερικώς σε άζωτο υγρής φάσης.είναι αρκετά ανθεκτικά και δεν θα σπάσουν.
Θέλετε να μάθετε περισσότερα σχετικά με τους κινδύνους από την αποθήκευση κρυογονικών φιαλιδίων σε υγρό άζωτο υγρής φάσης;
Ακολουθεί ένα άρθρο από το Κέντρο Εργαστηριακής Ασφάλειας του UCLA που τεκμηριώνει έναν τραυματισμό λόγω έκρηξης κρυοβιαλίου.
Ώρα δημοσίευσης: Απρ-21-2022